Sevgi Tüketiyoruz Sevgi...

İnsanlar neden sürekli sevdiklerini üzerler, kırarlar,incitirler… Şöyle bir düşündüm ama elle tutulur sonuçlara varamadım.
Oysa ki sevgi bulunmaz bir şey, öyle durduk yere incitmeye gelmez, hele hele sudan sebeplerle birbirini kırmaya hiç gelmez. Biz bayanlar olarak sevdiklerimizi (sevgilimizi) en çok neden üzeriz acaba? Kıskançlık, ilgisizlik…. Bir sürü sebep sıralanabilir. Peki ya siz erkekler, siz neden üzersiniz sevdiklerinizi. Etkisi nedir peki bunların hayatımızda, yaşadığımız sevgide, aşkta. Nelere mal olmuştur bir anlık kıvılcım çakması.

İnsan bazen en olmadık zamanda bir küçücük sözüyle karşısındakini hiç düşünmeden incitir, kırar. Aslında niyeti onu üzmek değildir, bir anlık düşüncesizce davranış ortalığı bok eder. Ya da o anki ruh hali kendini ifade etmesine bile imkan vermeden onu ters bir duruma düşürmüştür. Sonrasında ise hiç istenmedik durumlar yaşanır iki kişi arasında. Bazen ısrarcı olunur, bazen de susmak, kaçmak durumunda kalınır. Nasıl olsa bir kere ok yaydan çıkmıştır durdurmanın imkanı yok, çok geçtir durumu düzeltmek için çabalamak.

Ya oluruna bırakırsın ya da…..

Sevgileri tüketiyoruz durmadan. Sanki öyle her yerde kolay bulunurmuş gibi. Buldun mu sevgiyi, seveni, sevebildiğini sımsıkı sarıl bırakma tut elini gitmesine izin verme sakın. İnsanız en nihayetinde karşılıklı sevgiye ihtiyacımız var. Birbirini seven iki kişinin yaydığı mutluluk gibisi var mı dünyada.

İşin içinde sevgi varsa her türlü zorluğun üstesinden gelinir. Korkulmaz öyle, ne olsa vız gelir sevince. Aslan gibi yüreği vardır sevgi dolu, ışık saçan. Kocamandır, sevgi isteyen onu seven herkese açık. Mabedidir sevdiğinin onu oraya hapseder dışarı çıksın istemez.
Sizinde sevdikleriniz varsa sımsıkı tutun ellerinden gitmesine asla izin vermeyin. Yüreğinizden sevgiyi eksik etmeyin bir gün mutlaka karşılığını bulur.

Ufaklık sende biliyorsun değil mi seni ne kadar çok sevdiğimi.