Çocuk Ruhum

Yıllar geçti hep aynıyım ben, hiç değişmedim. Hala biraz deli, hala biraz çocuk. Eskimek bilmiyor muyum nedir!

Hayallerim de, umutlarım da hala taptaze, yepyeni. Gözlerim geceleri hala ışıl ışıl yanan yıldızlarda. Gündüzleri gökyüzünde, uçsuz bucaksız sınırsız mavilikte. Yüreğim kocaman, sevgi dolu. Ruhum çocuk, uçurtma peşinde koşan yaramaz bir çocuk.

Sen sevgilim koca adam gibi durma karşımda, biraz çocuk ol. Kimse suçlamaz seni çocukça davranınca. Susma hadi konuş benimle. Sen de bak gözlerime ışıl ışıl yanan yıldızlar gibi. İçinden gelen tüm sevda sözlerini söyle bana. Yalnızlığını paylaş benimle.

Hadi tut elimi, bak uçurtma havalandı, yakalayalım kuyruğundan. Koşalım peşi sıra. Boğuluyorum suskunluğunda, çiçekler getir bana. Bak ruhum hala çocuk, dök misketlerini yere.

Ara sıra saçımı okşa.

Sen misin elimi tutan yoksa Azrail mi? Gitmek istemiyorum. Bırakma beni, içim titriyor, n’oluyor? Ben daha büyümedim ki. Küçücük bir çocuk ruhum benim. Yüreğim kabarıyor içime sığmıyor, nefesim daralıyor. Hava mı soğudu ne? Üşüyorum. Sarıl bana. Galiba gidiyorum. Azrail tuttu elimi. Dur misketlerim kaldı, ayıcığım kaldı. Onlar olmadan gidemem ben üşürüm oralarda. Hem daha akşam olmadı, gün batmadı. Gideceksem akşam üstü gün batımından sonra gitmeliyim.

Tut elimi canım, beni bırakma. Güneşe yol alalım birlikte.